Dün SSCB’nin çöküşünü, Gorbaçev’in “ihanetiyle” açıklayan kolaycılık, yarın Küba “sosyalizminin” çöküşünü Raul’un ihanetiyle açıklayacak.
Ancak “felaketi” insanlara indirgememek gerekiyor. Sosyalizm,
kapitalizmin aşılması, üretici güçlerin serbestçe gelişmeye başlaması
değil mi? 50-70 yıl boyunca bu gelişme içinde yaşandıktan sonra, nasıl
oluyor da bu toplumlar, bir-iki haininin eliyle kapitalizme, sosyalist
toplumun insanının hiçbir sınıfsal direnişiyle karşılaşmadan, kolaylıkla
geri dönebiliyorlar? Yoksa bir iki haninin değil de hâlâ tanımlanmayı
bekleyen bir egemen sınıfın tercihleriyle mi karşı karşıyayız? Sakın bu
toplumlardaki toplumsal sistem, sosyalizm değil de kapitalizmle
(kolaylıkla “geri dönebilecek” kadar) ortak yanları olan bir şey olmasın?
Yazının devamını okumak için "tık"layınız
Wednesday, December 24, 2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment